Cihaz trafoları (IT'ler), iletim ve dağıtım sistemlerindeki yüksek değerlerden voltajı veya akımı, alçak voltaj ölçüm cihazları tarafından kullanılabilecek düşük değerlere dönüştürmek için tasarlanmıştır. BT'lerin kullanıldığı üç temel uygulama vardır: ölçüm (enerji faturalandırması ve işlem amaçları için); koruma kontrolü (sistem koruması ve koruyucu geçiş amaçları için); ve yük araştırması (endüstriyel yüklerin ekonomik yönetimi için).
Bu uygulamaların gereksinimlerine bağlı olarak, cihaz trafosu tasarımı ve yapısı oldukça farklı olabilir. Genel olarak, ölçüm trafoları, normal çalışma voltajı ve akımı aralığında yüksek doğruluk gerektirir. Koruma trafoları, geniş bir voltaj ve akım aralığında doğrusallık gerektirir. Sistem arızası veya aşırı voltaj geçişleri gibi bir bozulma sırasında, arızayı azaltmak ve cihazın geri kalanını korumak için uygun bir eylemi başlatmak (bir kesiciyi açmak veya kapatmak, sistemi yeniden yapılandırmak vb.) için koruma trafosunun çıkışı koruyucu bir röle tarafından kullanılır. Cihaz trafoları, bir arızayı tespit etmenin en yaygın ve ekonomik yoludur. Cihaz trafolarının tipik çıkış seviyeleri, CT'ler ve VT'ler için sırasıyla 1-5 amper ve 115-120 volttur. IEEE, CSA, IEC ve ANSI standartları tarafından tanımlanan cihaz trafoları için birkaç doğruluk sınıfı vardır.
Düşük güçlü cihaz trafoları (LPIT'ler) veya Konvansiyonel olmayan cihaz trafoları (NCIT'ler).
LPIT'ler veya NCIT'ler veya benzer şekilde sensörler, alternatif ilkelere dayanan yakın proses cihazlarıdır ve güç dağıtım uygulamalarında mikroişlemci tabanlı akıllı elektronik cihazlarla bağlantılı olarak ve demir çekirdekli geleneksel cihaz trafolarının halefleri olarak tanıtılmıştır. Ölçmek için optik teknikleri kullanabilirler. Bu sensörler, kompakt boyut ve optimize edilmiş tasarım (birkaç yüz gram ağırlığında) gibi avantajlar sağlar ve dijital anahtarlama cihazı konseptinin bir parçasıdır.
NCIT'lerden bazıları, birincil akımı, örneklenmiş değerler olarak bilinen ve IEC 61850-9.2 standardına dayalı olarak, ya doğrudan cihazdan ya da analog bir değeri analoğa dönüştüren ayrı bir birim olan bir birleştirme birimi aracılığıyla bir veri akışı çıkışına dönüştürüyor.