Yeni veya hizmette olan bir kabloda yüksek voltaj testi yapıldığında, normal olarak meydana gelmiş olabilecek herhangi bir hasarı araştırmak veya bulmak için önleyici bir önlem olarak uygulanır. Kanıt testi veya dayanıklılık testi olarak da bilinen bu uyumlu/başarısız testi, araştırılan kablo için tanısal veya önleyici bir ölçümdür. Tan Delta testleri gibi diğer testler uygulanırsa, genel test de yüksek kaliteli bir tanısal/tahmini ölçüm prosedürü haline gelir.
Test edilen kablo, kablonun beyan geriliminden daha yüksek bir voltajla uygulandığında yalıtım bozulmazsa, "ses" yalıtımına sahip olduğu kabul edilir.
Yüksek voltaj testi ayrıca yerel arızaları da kontrol edecektir. Örneğin, bir XLPE kablosu kritik su ağaçlarını elektrik ağaçlarına dönüştürme ve ardından bir arızaya neden olma eğiliminde olacaktır. Hizmet ömrü boyunca olumsuz darbelere/dalgalanmalara maruz kaldığından, gelecekte olası hizmet içi arızaları bulmak ve önlemek için test yapılması gerekecektir.
Kablo testi müteakip bir arızayı vurgularsa, bu, kablonun zaten yüksek düzeyde tehlikeye atılmış bir durumda olduğunu gösterir. Şirket personeli, önceki testlerde belirtilen konumda kabloya gerekli onarımları yapmak için bu aşamada hazırlanmalıdır. Onarımdan sonra kablo, gerekli dayanıklılık testlerini geçene kadar tekrar test edilir.
Bu test DC dayanım veya hi-pot testini içerebilir (ancak XLPE kablolarında kullanılmaz); bir hat frekansı AC hi-pot; 0.1 Hz AC VLF hi-pot; veya test nesnesi kapasitansına bağlı olarak yaklaşık 50 Hz ila birkaç yüz Hertz arasında değişen bir frekansta elektriksel streslerin oluşturulduğu sönümlü bir AC (DAC).
Kablo testinin kritik bir uygulaması, kablonun izolasyon kalitesini doğrulamak ve kablo sahada kurulduktan sonra tüm güvenlik gereksinimlerinin karşılandığından emin olmaktır. Başka bir kullanım, onarımlar uygulandıktan veya yeni geçiş bağlantıları veya bağlantı noktaları takıldıktan sonra mevcut bir kablonun bütünlüğünü doğrulamaktır.